Dagrapport #66

Beste Afrikaners en ander volk,

Kaapstad. Het was zoals gezegd een hele uitdaging om hier te komen. Maar wat een feest!
Toen we aan kwamen varen zagen we het al. Het velen vuil en plastic in de zee dat gepaard gaat met het aanwezig zijn van velen. De kenmerken van beschaving en overvloed. De zeerobben die in de haven een plekje zoeken en verjaagd worden want ze liggen op een steiger naast miljoenen kostende jachten. Zelfs die van mij is meer dan een miljoen waard. Rand. De zingende en dansende bevolking op de pleinen die daarmee geld verdienen. Een toeristisch spektakel waar je echt blij van wordt. Dansende en zingende jonge mensen. Het lijkt op Afrikaanse stammen dans, een uiting van hun cultuur. Zou je denken.
Een zaterdag en zondag ronddolen aan ‘the waterfront’ . Warenhuis in en warenhuis uit. Toeristen winkel in en uit. Wat een spektakel. Gegeten in een fish and chips zaak. Calimari op vier verschillende manieren gemaakt en een Leffe blond erbij. Waarom ook niet. En rugby kijken in het brauhaus. Weer met een Leffe blond. Maar geen senioren tafel. Gewoon tussen de jonge mensen. Waarom ook niet. Go Springbok Go! Heerlijke steaks trouwens.
Heerlijk geslapen. Droomloos wakker worden. Slenteren, dralen, wandelen en kleine dingetjes plannen. Maandag gaan we weer beginnen aan de rest van de reis.
Dinsdag gaan we naar Robbeneiland. Overal zie je het gezicht van Madiba dus willen ook wel even zien waar hij 18 jaar heeft gewoond. De legende.
Vandaag in een Schotse pub gegeten. Achter de bar die typische Schotse mensen met hun Afrikaanse uiterlijk. Geen Kilts. Vriendelijke gastvrije mensen. Een pizza gegeten; South Africa heette die. Natuurlijk. Heerlijk hoor. Met een biertje erbij. Waarom ook niet.
Morgen naar immigratie. Dan achter de benodigde onderdelen aan en beetje klussen. De boot is bijna 100 procent in orde.
Wat er allemaal loos is in de wereld? Geen idee.
En waarom ook niet?


Met vriendelijke groet Ton en Mark.