Op dinsdag ochtend zijn we dan eindelijk vertrokken. Om een uur of acht na nog even de watertanks af te hebben getopt. Door de baai van Sydney onder de monumentale brug door langs het monumentale operahouse naar de grote woeste Zuidelijke oceaan. Dag Sydney. Mark en ondergetekende zijn de dag ervoor nog naar het centrum geweest om de storm uit te laten razen en nog wat van de stad te zien. De lekkerste “grandmother’s apple pie” gegeten ooit geproefd met ijs en caramel saus. Een behoorlijke lange wandeling gemaakt om aan het einde van de middag weer te arriveren bij K2.
Bijbootje op het voordek geplaatst en alles in orde gebracht (zeevast) voor vertrek. Prima.
Nog een mooie lange nacht maken…
Eenmaal op zee zijn de rollen verdeeld en veranderd plots het ritme van…..alles!
Alles beweegt de hele tijd. Alles dat je wilt ondernemen duurt veel langer en als je niet oppast stoot je je constant of vallen er allerlei dingen.
Het was extra moeilijk vanwege windkracht 5-6 en een swell van 6m. Maar voorlopig alleen voor de windse of ruime koersen dus geen gedoe, alleen de genua uitgerold. Af en toe uitgeboomd.
En dan al snel de kleine probleempjes die je pas tegenkomt als je aan het varen bent.
Te weinig grote accucapaciteit of een te grote afname bij gebruik van de stuurmachine. Maar gelukkig wel een goed werkende generator. Het breken van de kraanlijn en de kluwen van lijnen tengevolge daarvan boven in de mast.
Het daardoor niet meer kunnen gebruiken van je grootzeil.
De windvane die tegen een paal aanloopt en daardoor beperkter ingezet kan worden.
Maar gelukkig lossen we alles met elkaar prima op en is de sfeer prima.
Dat is wat mannen kunnen. Samenwerken.
En plots blijkt Mark lekker te kunnen koken en dat ook graag te doen en hij graag de potjes en pannetjes bestiert. Is Michel altijd monter en vol energie aanwezig. En probeer ik de navigatie en weersvoorspellingen te regelen. Vandaag Goldcoast binnengelopen, boodschappen gedaan en een biertje gedronken. Ff lekker warm douchen en dan een lekkere volle nacht slapen. Kijken of de vermoeidheid enigszins kunnen verlichten.
