Zoute hammen liefhebbers,
Ik lijd aan anorexia Maris. De kilo’s vliegen eraf. Geen overbodige calorieën op dit schip. Drie maaltijden per dag maar geen vlees, geen vis?, geen bier, geen wijn, weinig producten die aan zouden kunnen zetten tot gewichtstoename. Ik voel me echter goed alleen de warmte speelt me enigszins parten. Maar gelukkig is het morgen Brownie dag want dan is Mark zijn lief jarig. Hiep, hiep happy birthday. We zullen zingen. Hopelijk krijgt ze het mee. Gefeliciteerd H!
Hopelijk hebben we dan hetzelfde weer en dezelfde zorgeloze gebeurtenisloze dag. Zeilen is eigenlijk alles steeds maar aan de gang houden. Vanmorgen zaten we weer te klungelen met een gebroken reeflijn. (Derde keer) Maar goed dat krijg je ervan als je proef zeilperiode samenvalt met de reis. Ook hebben we niet alle zeilconfiguraties lang en goed onderzocht. En het is niet aan te raden dat te doen bij windkracht 6 of 7 zoals we gisteren de hele dag hadden. Zo blijkt dat het voorlijk van het grootzeil bij hogere windsnelheden resoneert. Dus het karretje op de mast rail klappert er bijna van af. En daar zit je dan de hele tijd naar te luisteren. Van alles geprobeerd om dat te verhelpen maar er is steeds een moment dat het gebeurt. De voorlijk spanning verhogen of verlagen helpt niet. Bij precies de juiste windhoek en de juiste spanning op het voorlijk (snaarstrak) gaat dat ding weer klapperen. Dus nu ga ik me maar onledig houden met een soort van kussentjes te maken die tussen voorlijk en rail passen om die snaar die het voorlijk is maar niet te laten resoneren. Hogere praktische natuurkunde als je het mij vraagt. Met die kussentjes poog ik de snaarlengte zodanig te verkorten dat hij buiten de resoneer frequentie gaat vallen. Op hoop van zegen.
Langzaam maar zeker begint het te dagen dat die oceaan héél groot is. Het is elke dag weer leuk en soms beangstigend om er naar te zitten kijken. Het is als kijken naar de vlammetjes in een open haard, verveelt nooit. En omdat je verder niet in beslag word genomen door dagelijkse beslommeringen krijg je allemaal gedachten en herinneringen voorgeschoteld door je brein. Opeens weet je namen van mensen weer of herinner je gebeurtenissen die je dacht vergeten te zijn. Het is heel leuk en verrassend om dat mee te maken. Je gaat op reis en je neemt mee; je brein! Ik weet niet of het nut heeft natuurlijk maar ik vind het wel grappig.
Ik zou het ook anders kunnen zeggen.
Nadat je je geest hebt leeggemaakt openen zich de paden naar het hogere bewustzijn die je een kijkje geven op de etherische processen die altijd op de achtergrond aanwezig zijn maar zich nu beter manifesteren. Door het verwerken ervan raken je energiepaden weer vrij van blokkades en openen je chakra’s zich wat een tot een harmonieuzere balans van energie, geest en lichaam leidt. Toch?
Aankomst in Reunion staat gepland plaats te vinden op 14 Juli ! IJs en weder dienende.
Voor mensen die ook een stukje hallucinerend over de Atlantische Oceaan willen stuiteren; schrijf een mail naar kalo-sini@myiridium.net.
Alleen platte tekst graag, iridium go verwerkt alleen kleine bestanden.
Mogelijke opstap plekken:
La Reunion, aankomst ongeveer 14 Juli.
Kaapstad, aankomst ongeveer 03 Augustus.
St. Helena vliegen via Kaapstad, 17 Augustus,
Kaapverdie, 07 September
Azoren 17 September
Nederland begin Oktober.
Grt T en M
