Dagrapport #93

Het eiland.

Is in zicht. Nog 40 mijl te gaan en het tekent zich duidelijk af aan de horizon. De weg naar boven. Ascension Island. Opstijging. Is natuurlijk religieus alhoewel het net als St H ontstaan is op de breuklijn van de tectonische platen. Waar dit eiland omhooggekomen is. Uit een 5 km diepe zee. Dit zou wel eens een aanmatigende uitspraak kunnen zijn aangezien ik geen geoloog ben maar ik gok er maar op dat het klopt.
We gaan na het eiland omhoog. Iets noordelijker koers naar Cabo Verde. Dus wij gaan weer iets stijler omhoog. Hoe toepasselijk dat er een eiland ligt dat dat aangeeft! Wij stijgen ook. Naar Noorderbreedte.
Inmiddels is de temperatuur zodanig gestegen dat korte broek en t-shirt aan dek gedragen kunnen worden en in de boot is het onaangenaam warm. Elke kleine klus die je doet gaat gepaard met liters zweet. Ik zei het al; klagen over de warmte die je zo graag wilde hebben. Ik lijk wel een Hollander.
We gaan over een paar weken weer de kou in. Ik zal de modus op genieten zetten. Lekker zweten.
Vanochtend kwam er een jan van Gent over vliegen. Dit leek er eentje met veel vlieguren. Zijn verenkleed wat slordig en een vale blauwe snavel. De vogel keek geroutineerd in de kuip waar hij mij even naar haar zag zwaaien.
(Dames, Heren en anderen, ik heb het geprobeerd maar deze zin kreeg ik maar niet onzijdig). Vervolgens vloog het beest nog drie keer over en keek me steeds doordringend aan. Het had een ietwat omineus karakter, de blik van deze geflipperde vogel. Ik hoopte vurig dat mijn oogbollen niet op het menu stonden.
Daarna verdween het weer. Een teken dat we dicht bij land zitten. Meer leven om ons heen. 
Voor het eerst zag ik een gróte kwal. Een soort doorzichtig vlies in de vorm van een eggroll met een roze baan bovenop niet veel groter dan mijn geschelpte handen. Alweer een Portugees Oorlogsschip? Het werd door een golf omgegooid maar herstelde zichzelf razendsnel. Wilde geen zuchtje wind missen.
Zijn natuurlijk al eeuwenlang geroutineerde nautici die Portugezen. Leuk museum trouwens in Lissabon. Die kwal heeft dus een prima naam.
Dat kan je wellicht van een heleboel ander kwallen ook zeggen. Maar ik ken al die kwallen niet. Geen marinebioloog.
Als ik nog een tijdje doorga met al mijn schaduwkanten opnoemen kan ik maar beter even stoppen met bloggen.

 

Groet Mark en Ton