Dagrapport #75

Lisabon.

Vandaag waargenomen wat ik denk dat Portugese oorlogsschepen zijn. Zij het kleine oorlogsschepen. Een blaasje op het water dat helemaal doorzichtig is. Bijna niet te zien en in eerste instantie lijken het stukjes plastic. Waarom denk ik dat überhaupt? En best wel veel van die beestjes. Als het ze zijn natuurlijk, ik ben geen zeeleven bioloog. Maar er staat me iets bij van dat ze zo een blaas hebben boven water waarmee ze vooruitkomen. En elke dag als mijn wacht begonnen is bij het krieken van de dag komt er een albatros langs. Volgens mij is het niet steeds dezelfde want de kleur van de snavel verschilt. Waarom ze dat doen, even om die boot heen cirkelen? Geen idee. Het is wel een mooi gezicht en een grote vogel. En dan gaan ze weer. Net zo snel als ze gekomen zijn. Ik meen dat men vroeger dacht dat die beesten de geesten van dode zeelui droegen. Wie weet.
En dan kan ik mijn eindeloze gestaar naar het al even eindeloze water hervatten en me ergeren aan het geklapper van de Genua vanwege nét even te weinig wind om hem goed gevuld te houden tijdens het rollen op de golven. Het is louterend.
We hebben in feite mooi weer en goede wind. De zon schijnt de hele dag en we varen met 15-20 knopen wind naar het Noordoosten. Het is wel nog onverminderd koud. We zijn al over de helft en denken in minder dan twee weken de afstand van 1708 M te kunnen overbruggen. En dat is mooi want dan hebben we twee dagen gewonnen. En als je het afzet tegen mijn oorspronkelijke schatting van 4.2 kn gemiddeld is het zelfs 4 dagen. Maar je raakt ongewild ook weer tijd kwijt aan reparaties en slecht weer (La Reunion, Port Elisabeth, Cape town). Of andere zaken die afgerond moeten worden voor vertrek. (Sydney, Mackay en Darwin). Het is aannemelijk dat ons dat de rest van de reis bespaart zal worden aangezien we al heel veel problemen hebben opgelost en componenten vervangen. (Hier komt geen opmerking van bijgeloof te staan zoals bijvoorbeeld ‘mag ik hopen’,  ‘even aftikken’ of ‘ik heb er vertrouwen in’). Voor wat het weer betreft is het ijs en weder dienende. En over het algemeen dienen ze behoorlijk goed. We gaan natuurlijk wel even op St. Helena kijken. We zijn er toch! Weer een gevangene museum bekijken? Ik weet niet of ze dat daar ook hebben. We zullen zien. Het zal wel een betonnen hok met geringe stahoogte zijn. Hem hebben ze in ieder geval goed apart gezet. En allemaal attributen die je met 1 hand kon bedienen. De kleine megalomaan. Alhoewel hij natuurlijk ook vele goede dingen heeft gedaan. De bureaucraat.
Over Napoleon Bonaparte niets dan goeds.

Na het schrijven van mijn blog duik ik weer mijn bed in om een middagdutje te doen en verder te lezen of nog een filmpje te kijken. Niets dan hoogstand vermaak op een zee van regelmaat en discipline.

Grt Ton en Mark