Dagrapport #73

Beverwijk.

Beste mede reizigers. Eergisteren had ik dan een akkefietje. Een Henk Bakkertje zogezegd, mijn vader kan goed klussen maar bloedt er vrijwel altijd ook bij. Vandaar. Een geval waarbij je met iets bezig bent en iets stukmaakt hetzij van jezelf of van iemand anders maar het gebeurt vrijwel altijd. Op je vinger slaan bijvoorbeeld. Of een stuk hout te kort afzagen. En dan wens je jezelf het een en ander toe. Terwijl je al iets hebt opgelopen. Ik lijk enigszins op mijn vader, de goede man.
Het was vlak voor de wisseling van de wacht. Ik was er al bijna helemaal klaar voor. Ik had me net aangekleed op mijn zeilpak/ regenjas na toen ik besloot om nog even de bilge handmatig leeg te pompen. Dat doe ik wel vaker, je krijgt hem dan bijna helemaal leeg. Het vloerluik gaat open. Daar zit een handpomp met een handle. Dan ga je met je rug tegen de oven aanzitten zodat je er goed bij kan en makkelijk kan pompen. Daar was ik mee bezig toen ik plotseling iets in mijn nek voelde vallen en heel snel mijn bovenkleding begon uit te trekken. De thermos beker hete thee die ik altijd maak voor de wacht en die stond te trekken met het deksel eraf op het fornuis -want dan blijft hij staan vanwege de cardanische ophanging- was in mijn nek gekukeld omdat ik met mijn rug de cardanische ophanging teniet deed. Niet zo handig.
Ik ben meteen begonnen met een natte handdoek en koud water om mijn huid te koelen. Daarna meteen Mark geroepen.
Hier was mijn nachtmerrie waarheid geworden. Met brandwonden is het slecht verder varen. Dichtstbijzijnde haven met faciliteiten; zeker vier dagen varen. Stoppen met de reis op een ongunstige plek. Pijn, littekens. Boot kwijt, reis ten einde. Het gaat allemaal door je hoofd.
Na de eerste hulp te hebben ontvangen; Dank je Mark! bleek het allemaal behoorlijk mee te vallen. Drie kleine tweede graads verbranding plekjes waarvan de grootste achter mijn oor. Maar het doet behoorlijk pijn zo vlak na de verbranding. Het koelen duurt ook heel lang. En zelfs na een half uur koelen gloeit het op en geeft heel veel warmte af. Nog nooit zo iets pijnlijks meegemaakt. Maar na een paar uur was het flink afgenomen en de volgende dag voelde ik er helemaal niets meer van. Vandaag kunnen we het af met twee pleisters en vaseline om de oorwond vochtig te houden. Het valt flink mee. Hier komen we zonder kleerscheuren van af. Het belang van het hebben van een goede verbandtrommel en iemand die ermee om kan gaan is hiermee weer onomstotelijk vast komen te staan. We hebben er in Sydney eentje aangeschaft waarmee we zo een beetje iemand kunnen opereren en dat kostte een lieve duit maar er kwamen dan ook hele bruikbare spullen uit om met brandwonden om te gaan. Goed om aan
boord te hebben, beter om hem niet nodig te hebben.
Het zal wel niet helpen tegen al die andere Henk Bakkertjes die ik ongetwijfeld nog ga meemaken maar zolang we maar niet hoeven te opereren en het af kunnen met pleisters plakken ben ik tevreden. En bang voor heet water. Dat kan geen kwaad.

Groeten Ton en Mark.