Dagrapport #63

Beste Lezers,

Allereerst onze excuses voor de onderbreking in de blog reeks. We hadden het druk in onstuimige omstandigheden.
Zo zagen de afgelopen dagen eruit:

Zaterdag hadden we een geplande aankomst in Port Elisabeth. Maar tijdens het aanlopen van de baai zagen we ‘s morgens op de predict wind app een mogelijkheid om naar Kaapstad door te kunnen zeilen. Dus zijn we linksaf geslagen de zee weer op om te beginnen aan een strijd tegen een Westerlijk stroming die -naar ons was voorspeld- naar Zuid zou draaien en ons daarna naar in de rug zou steunen tot aan Kaapstad. Na 36 uur hoog aan de wind te hebben gezeild tegen 25-30 knopen wind waren we hemelsbreed 48 Mijl in de richting van Kaapstad gekomen en zagen we dat we dat nog een dag zouden moeten doen en daarna slechts 1 dag een oostelijke stroming zouden krijgen. Dus niet genoeg om in Kaapstad te komen. We besloten om naar P.E. te gaan en daar af te wachten.
Zondag middag kwamen aan in P.E. We hebben steeds in contact gestaan met Osasa en ene John (van de noon site) om de formaliteiten te kunnen afhandelen. Dat ging allemaal soepel door de grote hulp van met name John en hij stond ons ook op te wachten in de Marina. Hij zei ons eerst te gaan slapen en dan konden we de formaliteiten op maandag afhandelen. We konden geen gebruik maken van de faciliteiten van de Marina.
Maandag heeft John ons opgepikt om in te klaren in S.A. Dat was gelukkig snel klaar ook al behandelen ze kleine schepen precies hetzelfde als de grote vrachtschepen. We hadden een aantal formulieren niet ingevuld dus dat kostte wat extra tijd. Daarna door John naar de Mall gebracht om daar een simkaart te kopen. Zonder internet ben je net nergens.
Dat duurde lang want we konden er niet zo goed uitkomen hoe je nu een bundel op je sim kan zetten als je geen internet hebt. Of goed werkende provider software.. John had nog wat anders te doen en is vertrokken ons in de Mall na overleg achterlatend en prutsend met die internet zooi.
Om een uur of twaalf konden we naar de boot Uberen nadat onze telefoons weer werkten en we boodschappen hadden gedaan. Voordat John ons ‘s morgens op kwam halen had ik alweer naar de meteo gekeken en uitgeplozen dat we het beste de volgende dag vroeg onze sprong naar Kaapstad konden wagen omdat na zaterdag er een week lang windkracht hopeloos vanuit het westen door zou staan. Waarmee we zeker een week zouden moeten wachten in P.E. Omdat John vol zit met onschatbare lokale kennis van de mogelijkheden om met een zeilboot in Kaapstad te komen hebben we met hem overlegt en het leek hem ook een mogelijkheid. We hebben ‘s middags nog diesel getankt (samen met John met Jerrycans vanuit zijn pick up) en drinkwater geladen. We hebben ook nog klusjes, socials gedaan en kennis gemaakt met een aantal mede steigerklevers. Altijd interessante verhalen. Tot slot hebben we om half acht een restaurant geboekt (de Kelder) en hebben daar HEERLIJK gegeten en gedronken op kosten van Corene en Bert. Onze dank daarvoor, wordt enorm geapprecieerd. Na het eten hebben we op de boot nog even een Zuid Afrikaans stel op bezoek gehad die ook een boot hebben. Theoratia en Cobus Veltman. Ik hoop dat ik haar naam goed heb gespeld want ik heb wel een aantal keer moeten vragen hoe ze heette. Hele aardige mensen die graag rond de wereld willen zeilen, maar nu even vastzitten vanwege een nieuwe motor die geleverd moet gaan worden. Ik hoop voor ze dat het lukt. Om pakweg twaalf uur konden we te kooi met de wekker op 05h00. Ik heb geen oog dicht gedaan. Waarschijnlijk vanwege die springbok steak in mijn maag die me een berg energie gaf (heerlijk!). Om 05h00 zijn we opgestaan en om 05h45 lieten we P.E. achter ons. Soepeltjes voeren we uit de haven.
Dit keer waren we precies op tijd om een staartje Westen wind mee te pikken op een zuidelijke koers en konden daarna afbuigen naar West wachtend op een krachtig wordende bries uit het Oosten. Onderweg hebben we 40 knopen wind gezien terwijl we met een afgeslankt melkmeisje voor de wind en de hoge zeeen wegvoeren. (Onze specialiteit) Na pakweg 36 uur en op 50 Mijl van Struisbaai heb ik weer even tijd om dit verhaal te schrijven. Druk, druk, druk.
We gaan vannacht voor anker in Struisbaai. Dan kunnen we de Westenwind die 24 uur gaat doorstaan laten passeren en hebben we nog pakweg 150M te gaan naar Kaapstad in aangename redelijk kalme omstandigheden mits het weer niet omslaat naar iets minder voorspelbaars. Hopelijk zijn we dan op zaterdag avond in Kaapstad.

Met dank aan John. Wat een geweldige man. Hij heeft eens de hele tijd kosteloos rondgereden geholpen en geadviseerd. Wilde er pertinent niks voor hebben. Uiteindelijk hebben we hem een suncap uit Australie gegeven (van onze zeilmaker Andrew Chapman) en een fles rum uit La Reunion. Geweldig.

Cheers.