Dagrapport #43

Hoi allemaal,

Na dagen harde wind en hoge golven hebben we vandaag harde wind en hoge golven. Niets nieuws onder, jawel, de zon! Het is een stralende dag en we deinen voor de wind van ons linker oor op het rechter. Nog ongeveer 75 mijl en dan is de koek op! Nou was de koek al een tijdje op maar het gas is nu ook op. Deze ochtend tijdens het ontbijtpannenkoeken bakken doofde het vuur. Dus geen koekjes bakken. Geen snelle bak thee of koffie en geen warme maaltijden meer.  Even voelde ik me werkloos, doelloos overgeleverd aan de golven in de maag van een slingerend schip. Maar, ah we hebben nog een waterkoker en een generator. Daar kan je ook leuke dingen mee doen. Dus aan de slag om goed gevuld aan te komen.
Het menu:
Middag:
Instant aardappelpuree op smaak gemaakt met Maleise tofu blokjes (kant en klaar opwarmbaar in water ) Okra en lekkere kruiden.
Bijgerecht: Dolma’s
Avond:
Opgewarmde soep (in een schoongemaakte oploskoffie pot in de waterkoker) met noodles en het restje brood getopt met het laatste stukje Italiaanse kaas.
Morgenochtend:
Klassiek scheepsgerecht voor als je kooktoestel ermee gestopt is. Witte bonen in tomatensaus rechtstreeks uit blik of naar keuze bruinen bonen.
Mocht dat vreselijk klinken, het valt mee. Wij zijn inmiddels besmet met de “kanaalkoorts” die zeelieden krijgen als ze Nederland naderen en dicht bij huis komen. Het land lonkt de geur van gras, bomen, bloemen en verschraald bier. We plukken hier dromerig nog wat gedroogd fruit uit de kast, tikken de mijlen af en staren glimlachend naar de blauwe golven tot het moment dat klinkt “LAND IN ZICHT!”
En als de gele vlag is gestreken ten teken dat de douane het schip heeft doorzocht en de koelkast heeft geleegd én geconstateerd heeft dat je met een halve liter waswater per dag toch best fris kan ruiken dan, gaan we aan land.
Wat zullen ze heerlijk smaken :-)

Groeten,
Ton en Mark