Dagrapport #41

Lezers en landlubbers.

We zijn het een beetje zat aan het worden. We zitten nu al bij het 209.854 ste couplet ik heb een potje met vet al op de….En ter afwisseling nog ‘we zijn er bijna’ en ‘old MacDonalds had a farm’ gezongen. We zitten er doorheen. Ik ben mijn stem bijna kwijt en Mark met zijn geoefende leraren stem is behoorlijk hees aan het zingen. Alsof hij net een teug van een helium ballon heeft genomen. En we zijn er nog steeds niet. Heeft iemand nog suggesties voor iets anders dat opmontert en heesheid verhelpend werkt? Mark met al zijn schoolreisjes ervaring weet het ook niet meer.
Gelukkig zit de vaart weer enigszins in het schip en misschien gaan we dinsdag aankomen redden.
Verder geen bijzonderheden. Het noodroer houdt het goed en ‘all systems are go’. Ik zou nog wel het een en ander aan klussen willen doen maar ik wacht wel even tot het schip niet meer beweegt. Vervolgens moet ik dan nog even wachten tot ikzelf niet meer beweeg en de vaste grond onder mijn voeten ook niet meer beweegt. Dat is altijd een probleem als je weer aan wal stapt. Alles beweegt.
Wat opvalt, nu we weer dichter onder de kust komen zijn de beesten. Meer vogels. Vandaag probeerde een stern achtige meeuw met zo een mooie zwaluwstaart op het puntje van de mast te landen die hevig zwiepend heen en weer ging. Dat, of hij/zij (je kan niet woke genoeg zijn) probeerde me te wijzen op een defect dat gerepareerd moet worden hetgeen niet heel erg voor de hand ligt. Een meeuw met technische kennis. Wel een vliegacrobaat. Hel lukt het beest bijna om te landen.
Wat ook nog wel leuk is om te vertellen is dat je als je ‘s nachts op wacht zit je soms geuren ruikt die er onmogelijk kunnen zijn. Bijvoorbeeld vanille of de geur van stookolie of gedroogd gras. Wordt wellicht over grote afstanden getransporteerd maar je verwacht het niet.
Het gebruis van zeewater is ook zo bijzonder. Dat hoor je de hele tijd. En als je met je lampje schijnt zie je een nevel voorbij vliegen. Die nevel is waarschijnlijk gevuld met zeewater aerosols want die komen op je kleren. Langzaam maar zeker worden je kleren zout en na een tijdje blijven ze daardoor klam en plakkerig. Zeker als het ‘s avonds warm is en de lucht veel vocht bevat ben je binnen geen tijd klam en plakkerig. Verreweg het grootste nadeel van zeezeilen. Alles is zo klam en plakkerig.
Voor de rest is het groots!
Ik heb een potje met vet..
We zijn er bijna..

En dan gaan we alles schoonmaken met zoet water. Heerlijk. Droge kleren en een droog bed. Het lijkt zo vanzelfsprekend maar niet op een boot op de oceaan.

Grt Ton en Mark

PS, Mark merkt op dat we door onze potjes met vet heen zijn. Kijk, dat weet hij dan weer..de koelkast is leeg.