Dagrapport #40

The big ocean party!

Ton had het al aangekondigd dat we een feest zouden geven op 14 juli. We zijn dan een maand onderweg vanaf Darwin. Toevallig hebben de Fransen dan ook wat gepland maar dat staat ons feest niet in de weg! Helaas kregen we bericht uit Nederland dat niet iedereen de uitnodiging ontvangen had. Misschien dat het aan de onrustige politieke situatie in dat land lag.
Een Oceanenfeest dus omdat we inmiddels twee oceanen bevaren hebben en daarbij veel vrienden gemaakt hebben. Dit was de uitgelezen avond want de 15e krijgen we weer wind en dan wordt het misschien iets te swingend op die hoge golven.
We hadden dan ook iedereen uitgenodigd van de Sydney scene, en Don uit Mackay, natuurlijk de crew van Lola’s Pergola en Karen en Hayden uit Darwin. Maar voor hen was het helaas te ver reizen en de Westerly van Karen en Heyden had nog een roerprobleem . Verrassend dat de Borderforce die bij de Ashmore Islands liggen wel kwamen, ze hadden zin in een uitstapje en vonden het leuk om ons nog een MEDEMBLIK in het maritiem alfabet te horen spellen. En als verrassing hadden ze een afvaardiging van de vogelkolonie van de Ashmores meegenomen. Fregatvogels, Jan van Genten, meeuwtjes en een paar sternen die het zo leuk leek dat ze hun eieren hadden meegenomen en op het achterdek gezellig zaten te broeden terwijl het feest in volle gang was. De waterschildpad die even langs zwom was ook meegekomen alsook een paar rifvissen die ons de schitterende koraalriffen hadden laten zien.
Echt leuk was ook dat kroko gekomen was uit de Whitsunday Islands. Dat is toch een heel eind zwemmen. Hij had voor de gelegenheid een paars pak aangetrokken en zag er echt feestelijk uit. Hij vertelde dat de zwaardvis uit de Timorzee niet kon komen, hij had gehoord dat die een ongeluk met een hengel had gehad. Dat was wel jammer. De zon trapte het feest af. Het was nog een beetje vroeg maar ze moest nog werken aan de andere kant van de aarde. Ze gaf een enorm lichtspektakel aan verschillende kleuren terwijl ze langzaam in zee wegzakte. De wolken deden mee met de schitterendste vormen van een enorm luchtkasteel, een rij hersenschimmen afgesloten met mooie ballon vormen. Heel mooi! Omdat er nog niet zoveel gasten waren zaten we de show aan dek te bekijken samen met onze fruitvliegjes en bijtkevertjes die voor deze keer even hun kaken op elkaar hielden en een scholengemeenschap vliegende vissen. De golven hadden beloofd zich op de vlakte te houden en dat deden ze ook waardoor er een plezierige deining was.
Daarna hadden we tijd om alles klaar te zetten voor de gasten en om de sterren aan de hemel te hangen om zo het feest een beetje aan te kleden. Ik maakte zoutwatercocktails en ranja en bakte verse broodjes vegahamburger met zongedroogde tomaatjes voor de hongerigen na het dansen. Toen het fytoplankton gearriveerd was en de zee helemaal verlicht was doken de dolfijnen op die meteen begonnen met een zwemshow. Je zag dat ze er plezier in hadden en het was een fenomenaal gezicht om ze door het lichtgevende water te zien schieten, soms in formatie en soms springend uit het water. Een kleintje hoorde ik tegen haar moeder zeggen dat ze haar eerste feestje echt ‘dolfijn’ vond. Nou dat was heerlijk om te horen! Wally de walvis kwam nog even langs om het schip van wat dichterbij te bekijken en verblijdde ons met een heerlijke ruikende stoomfontein om het feest op te leuken. Heel bijzonder. Ton had voor deze gelegenheid de stuurinrichting eens afgebroken en daar een dansvloer gemaakt en toen de wind de zeilen en vallen ritmisch liet klapperen ging iedereen de dansvloer op. Na de eerste dansrondes gaf Ton een concert van zijn beste Crowded House imitaties en tussendoor showde de vliegende vissen hun kunsten in het lichtende water. Kroko moesten we wel van de dansvloer halen omdat hij bij elke pirouette zijn partner een poot uitdraaide en die nog opat ook. Ik heb een tijdje met hem zitten praten dat je ook kan dansen zonder je partner langzaam op te eten en dat snapte hij ook wel en knabbelde verder alleen wat satéstokjes. Later zag ik hem nog schuifelen met de schildpad. Je blijft een opvoeder.  De fregatvogels moesten we ook even tot de orde roepen nadat ze teveel zeewater gedronken hadden en anderen op hun kop ging tikken en dan om eten bedelde. Echt typisch de fregatvogel weer. Halverwege de nacht kwam de maan gezellig bijlichten en was het feest compleet. Rond drie uur begon de wind aan te wakkeren en gingen de gasten te vertrekken. De Borderforce nam de hele arc van Noah weer mee en de dolfijnen brachten de kleintjes naar bed. Kroko gleed stilletjes samen met schildpad het water in en ze begonnen gezellig keuvelend de lange weg naar huis. Een nieuwe relatie was geboren. Wij bleven achter en ruimde rustig de sterren op en gingen daarna moe maar voldaan een tukje doen. Wat een geweldig feest was dat! En nu op naar Reunion.

Ton en Mark