Dagrapport #36

Beste lezers,

Allereerst een woord van dank voor jullie trouwe lezers en respondenten. Reageren kan in PLATTE TEKST dus geen aanhangsels op kalo-sini@myiridium.net Echt leuk om te horen hoe iedereen het ervaart en ook zelf nog iets weet te vertellen over de avonturen die zij op het water beleefden.

En de wind komt uit..
Het oosten. We staan naar melkmeisjes te kijken. En dat gaat prima. Het schip houdt zichzelf bijna op koers. Het is wel veel rollen, niet stampen, niet gieren alhoewel soms toch nog even een graadje of 40 en we dompen niet. We ervaren een knoop of 15-17 aan wind en dat geeft ons een snelheid van 5-6 knopen. Op deze manier komen we er wel en de vooruitzichten geven een zelfde verwachting voor de komende dagen. Misschien met afname van windsnelheid.
De zon staat de hele dag in de kuip de boel op te warmen en inmiddels probeer ik gedurende de dag steeds meer binnen te zitten. Ik wil niet terugkomen als een te gare kalkoen. Over droog gesproken, het is wel opletten met drinken. Je hebt het niet zo in de gaten maar de urineproductie kan danig teruglopen door het vele gezweet in deze omstandigheden. En we hebben het water gerantsoeneerd om zeker te weten dat we genoeg overhouden als we de bestemming iets later aandoen door omstandigheden. In dit geval drinken we 1.5 l per dag dat samen met het natte voedsel voldoende zou moeten zijn.
Ik ben inmiddels aan mijn tweede boek begonnen. ‘God als misvatting’ deze had ik al een keer gelezen en verkent de reikweidte  van de religieuze terminologie als je het mij vraagt. Interessant. Het is een welkome filosofische aanvulling op al die tijd die ik op mijn rug lig onder de bimini starend naar de sterren, de wolkenlucht of de binnenkant van mijn ogen.
Als ik in zo een staat van bijna absolute nikserigheid verkeer dan sluipt er altijd een zinsnede in mijn hoofd die er van jongs af aan inzit en een Calvinistische oorsprong kent. Ledigheid is des duivels oor kussen. Het zou op mij van toepassing kunnen zijn. Waarbij de ledigheid bij mij natuurlijk slaat op de afwezigheid van ondernemingszin. (Op de vele momenten dat je op zo een reis wordt gedwongen tot ledigheid). En dan troost ik me met de gedachte dat als god een misvatting is, de duivel dat ook wel zal zijn. Hoe mooi en treffend de analogie ook is. Het is verrassend waar je in je korte leven allemaal mee bezig kunt zijn. En dat tegelijkertijd. Ding dong.
Oh, de electrician is gearriveerd. Om de kachelpomp aan te sluiten. De temperatuur zou wellicht nog onder de 20 graden kunnen zakken. Brrr. Vandaag voor mij even geen gesleutel. Heerlijk. De blog bij deze.
Mark en Ton