Een etmaal met vele gezichten. Gisterochtend hebben we de motor stil gezet om te genieten van de spiegelgladde Indische Oceaan. We ontbeten even rustig met het olieachtige water om ons heen en geen zuchtje in de lucht.
‘ s middags nadat Ton zijn handstand oefeningen in het motorruim beëindigd had en wist hoeveel mijlen we nog zorgeloos konden motoren, even een duik genomen vanaf het schip. Met en kleine 5000 meter water onder je voelt dat licht ongemakkelijk maar het was heerlijk. Het licht verdwijnt in de peilloze diepte en bijna geen visje te zien. Ton voelt zich enorm verbonden met het schip en hield daarom een pootje stevig om het trappetje om die eenheid te bezegelen. Ik loerde al zwemmend onder water om te zien of dat grote witte monster niet toevallig in de buurt was… En zo gingen we motorend de nacht in. Rond middennacht ging dan eindelijk de SE tradewind aan. En blijkbaar was er iets in te halen want het ging meteen van dik hout.
Maar wat een zegen! Eindelijk wind uit de goede hoek. Beetje tussen 4 en 6 bft en de zee heeft zich direct lekker opgebouwd. Dus bruisen we nu met een stevige vaart in de richting die we willen. Het is nog een beetje “ruig” bij het schrijven van het blog. Klem met mijn knieën onder de tafel, een weeïg gevoel in mijn buik, lucht links, water rechts oefen ik mijn buikspieren. Maar we genieten ervan ook met het idee dat als we die 7 knopen kunnen blijven lopen we een week eerder in La Reunion kunnen zijn. En dat komt goed uit nadat we gisteren de water, melk en Whiskey balans op hebben gemaakt.
Water 3 liter voor ons samen per dag. Melk te weinig voor Ton, Whiskey niet op rantsoen maar we drinken toch niet onderweg. Eten is er genoeg maar met deze omstandigheden is koken ook niet te doen tenzij je heel goed kan jongleren. Vooral de kastjes dicht laten is het devies. Een blikje soep en boterhammen. Gelukkig gister nog een vers brood gebakken. Maar buiten is het heerlijk. De schuimende golven en de schoolklassen vliegende vissen die genieten van de hoge golven en de diepe dalen om lekker rond te zweven.
Zout schuimende groeten, Ton en Mark
