Dagrapport #124

Ahoi allemaal,

We hebben de eerste windstilte goed doorstaan. Het leven aan boord gaat steeds meer volgens de vaste routines verlopen. We zijn ingeslingerd en dat is maar goed ook want na de windstilte hebben we weer wat tijd goed te maken. Dus jan saligeest overboord en aan het werk. Nu onder drie zeilen met een klein rifje bruisen we met 6-7 knopen door het water precies in de goede richting. Nog ruim 800 mijl naar de ingang van het kanaal tussen de punt van Engeland en Britagne. Peter is vannacht mee gaan doen in het wachtzitten. Dat maakt het nachtleven aan boord weer wat gezelliger. Tijdens de wacht vond een containerschip ons wel interessant en wilde op een halve mijl langs ons varen. Daar werd ik toch een beetje zenuwachtig van dus maar even het schip stilgelegd om dat joekel te laten passeren. Daarna een rondje om onze as gedraaid bij het onder zeil brengen omdat ik zet te klooien met de windvaan. Ahh ja no zoveel mijlen moet toch alles moet weer even wennen. Gelukkig wennen de zonsopgangen nooit. Vanochtend weer schitterend na een frisse nacht vol sterren met een mooi wolkenbandje kleurde het oosten langzaam rood. De Kalosini bruisde rustig op alleen de genua de zonsopgang tegemoet. Toch weer een filmpje gemaakt. De dolfijnen zullen zo wel weer overn komen kijken. Het moois van de oceaan went inderdaard nooit….

Tot morgen!
Marki