Zoutwater personen,
Het is een mooie zonnige plek Darwin. Het is winter. Vandaag was het 34 graden. In de schaduw. In de zomer vallen er doden. Over een paar dagen kunnen we weg. Dan zijn we uitgeklaard, is het schip geexporteerd en moeten we opsodemieteren. We zijn zo een beetje vaste gasten van Lola’s aan het worden waar je tegenover de bar gezeten een prachtig zicht hebt op het modaine jonge volk van deze stad. Echt vlakbij een hele boel rimboe en van die rode wegen. De mensen hier krijgen belastingvoordeeltjes om hier te komen wonen.
We hebben al weer een aantal keer in een Uber gezeten die voornamelijk en alleen bereden worden door mensen uit India die het volgende plan alweer hebben klaarstaan. Naar een van de grote steden om daar meer te kunnen verdienen. We treffen hier ook Nederlanders of mensen met een Nederlandse familie geschiedenis. Ze horen je accent en beginnen te vragen. Het is wel grappig, kan ik telkens weer het verhaal vertellen van de grote reis. We hebben in Mackay ook ene Don Rost ontmoet met zijn puffin achtige boot een Nicholson geloof ik. Een gepensioneerde kapitein die op lijndiensten van de Australische northern teritory heeft gevaren met schepen van geringe diepgang met een ramp die ze op een eiland zonder haven laten vallen om te bevoorraden. Een met vele verhalen die al snel iets melancholieks hebben en heldendaden beschrijven. Erg leuk om een avondje met zo iemand te zitten en al die verhalen te horen. De volgende etappe gaat waarschijnlijk meer dan een maand duren. Tot aan la Reunion. We hebben voor 6 weken ingeslagen. Eigenlijk gaat alles redelijk op rolletjes en hebben we de lastigste hobbel, die niet over de reis gaat, hopenlijk wel genomen. De hele reis langs de oostkust was mooi en ook wel verafgelegen dus geen netwerk ontvangst en weinig havens maar nu gaan we echt de grote plas op. We zouden nog wel naar Coco’s Keeling willen maar die ozzies zien ons al aankomen, net uitgeklaard. Dus dat moeten we nog maar even zien. Anders door naar Reunion. Voor een croissant en zwarte koffie.
In retrospectief kan ik wel zeggen dat het kopen van een boot in Australie een echte uitdaging is. Ik ben er gaandeweg alleen voor komen te staan maar heb met steun van Mark en mijn zeer gewaardeerde familie alle problemen voorlopig op kunnen lossen of op de wat langere baan kunnen schuiven. We zijn er echter nog lang niet. Er kan van alles gebeuren en dus ook mis gaan maar we hebben inmiddels de boot goed geprepareerd en onder controle dus technisch gezien zou het allemaal mogelijk moeten zijn. Alleen even oppassen dat we geen ongelukjes krijgen. Of begraven raken in de steeds maar uitdeiende bureuacratische beslommeringen van tegenwoordig. Echt verschrikkelijk.
Ahoy.
