Dagrapport #112

Hangen en wurgen.

De goede techniek is om iemand een strop om te doen en de persoon van voldoende hoogte te laten vallen. De nek breekt. Dan is het voorbij. Als de nek niet breekt is het hangen en wurgen. En dat is akelig. Wurgen is veel akeliger om naar te kijken dan dat het gebruik van de juiste techniek als resultaat oplevert. Vandaar de zak over het hoofd om de toeschouwer niet te traumatiseren. De gehangene ervaart ook een vreselijker einde maar hij hangt er waarschijnlijk niet voor niets. Hopelijk. Dood door verhanging wordt nog regelmatig toegepast. Als afschrikmiddel in landen die iets minder ver van regelrechte barbarij afstaan dan U lezers en wij zeilers.  

Wij zitten ook in een, spreekwoordelijke, hang en wurg situatie. We kunnen de goede techniek niet gebruiken. We willen recht naar het Noorden varen maar de trade wind die hier staat laat het niet toe. En zoals gewoonlijk is het geen constante wind maar fluctueert die behoorlijk hetgeen dan weer betekend dat je steeds verder naar het westen en dan weer naar het noorden en dan weer naar het westen enz…..de enige constante is dat we redelijk constant verder van onze koerslijn komen te liggen. En dat is afstand die we straks oost waarts gaand weer goed moeten maken. We zitten er mee in onze maag, het drukt onze stemming. Enigszins. We voelen ons niet echt gewurgd. Maar we varen om. Alweer. Maar dat deden ze vroeger ook. Wij kunnen tenminste vanavond, als we een windstilte tegenkomen, de ezel wakker maken en hem tot voorstuwing bewegen.

Vanmiddag een pittige bonenschotel gegeten. Kunnen we morgen weer een soepje van maken.

Groeten Mark en Ton