Dagrapport #106

The gannet.

De Jan van Gent. Gisterenmorgen kwam ze aangevlogen. Een lange slanke bruine vogel met die typische snavel. Een duiksnavel. Deze vogel is een duik machine zonder plons. Schitterend om te zien. Ze vliegen op 20 m hoogte, zwenken plotseling, vouwen hun vleugels op en duiken zeer slank en rank in het water. Wat deze vogel deed had ik nog geen een  JvG zien doen. Daarom dacht ik dat het om een beginneling ging. Een novice. Alleen gelaten door de ouders om het zelf maar uit te zoeken. Bezig met een nieuwe jachttechniek. Op het menu; vliegende visjes. Niet die grote. Te snel, te lastig om te vangen, in verhouding te groot en te sterk.
Vliegende vissen vliegen op als er een boot aankomt. Dat wist deze jonge dame. Ze ging achter alles aan wat in het water bewoog, dat uit het water vloog en zich binnen haar bereik bevond. Ze cirkelde steeds schuin voor de mast; de plek waar de vissen het einde van startbaan vinden. Airborn. Uiteindelijk had ze twee vissen te pakken. Twee die gesnaveld konden worden. Eén zag ik er ontsnappen. Te groot. Levend om nog een dag te vechten. Op zijn minst. Misschien uiteindelijk voer voor een Chinese visboot. De veelvraten. Vandaar het gebrek aan grote vliegende vissen? Zij ontsnappen niet aan de mazen van het net.
De dame in kwestie leek genoeg te hebben gegeten en zweefde sierlijk omlaag tot vlak boven het water en ging er moeiteloos zwevend zonder een enkele vleugelslag vandoor richting het Afrikaanse continent. Ongeveer 400 Mijl verderop. 720km. Wellicht om haar jong te voeden. De jonge moeder. Een karwei dat steeds meer energie vergt. De vis wordt duur betaald.

Verjaardag.

Zestig. Gecertificeerd! Ik grapte al tegen mijn broer dat ik steeds meer op een oude iPhone ben gaan lijken. Volledig opgeladen maar snel weer leeg, alleen niet geassembleerd in China. Om 01h00 werd ik vrolijk toegezongen door Mark. Wat een zangstem! Mijn eerste privé concert op volle zee. Dat kunnen er weinigen zeggen. Dat op dat moment, op die plek, op dat schip, met die snelheid, met die koers, op die verjaardag met metrische precisie de verjaardagshymne in privé sfeer werd aangeheven en tot een mooi einde gebracht. UNIEK!
En de lieverd had twee kadootjes gekocht en nog koekjes gebakken van ons gezamenlijke deeg. Een koekje van gezamenlijk deeg. UNIEK! Zal ik ergens anders ooit nog eens zó gelukkig kunnen worden van een verjaardag? Ik ga het in ieder geval wel proberen.
Bedankt allemaal voor de felicitaties! UNIEK!

Brandstof.

Bij vertrek St Helena zat hij stampvol. De dieseltank. Deze heeft geen niveau meter. Geen idee hoeveel er nog inzit na een dagje motoren. Maar, na 5 maanden en geregeld motoren hebben we een idee. 1 liter per Mijl. De tank kan 750 liter bevatten. 750 Mijl dus. Handig voor een schip dat lange afstanden vaart. Tot nu toe hebben we maximaal 200 Mijl op de motor gevaren. We hebben niet meer dan 200 liter hoeven tanken. Maar nu ging de wind uit met nog 590 Mijl te gaan. Stress!
Inmiddels blijkt met nog minder dan 200 Mijl te gaan dat we nog meer dan de helft hebben. Dus dat klopt wel ongeveer. Elke Mijl een liter. Goed om te weten.   

Wind en zeilen.

Vandaag op wacht gekomen met een laf windje uit het Noord Oosten. Dat is dwars van onze koers. Maar niet zo dwars als wenselijk. Wel zo voorlijk als on-wenselijk. Alleen de vlagen van 10 knopen zijn te gebruiken. De rest is hangen en wurgen. Het is ongelofelijk frustrerend dat we met wind vanuit pakweg 300 graden uit de windroos iets kunnen en dat je dan dagenlang wind krijgt uit 60 graden van de windroos waar je niets mee kunt. Waarbij op de motor varen de enige optie is. Komt door onze tijdsdruk natuurlijk. Cruisers hebben daar normaliter geen last van. Die komen gewoon wat later aan.
Twijfel of het wel zin heeft om de zeilen te hijsen. Toch maar ff wachten. Later draait de wind iets meer richting wenselijk. En neemt hij toe tot 9 knopen. Zeilen omhoog! En de motor bij om met minder toeren en minder verbruik ook de nodige mijlen te kunnen maken. Ons streven is minimaal 5 knopen snelheid. Dan blijft ons schema enigszins haalbaar. We moeten weer aan het werk, we hebben verplichtingen.
Ondertussen staat de zon genadeloos blaren te trekken op je huid zodra je onder de Bimini vandaan komt. Je moet er niet aan denken dit lelijke geval gespannen boven de kuip NIET te hebben. Evenals enige schaduwdoeken. Alleen de wind in de schaduw brengt verkoeling.
Gedurende de wacht gaat de wind aan en uit. Dan is hij 6 daarna weer 9 en alles daar tussenin. De zee doet vrolijk mee. Naast de twee oceaan deining golven (een lange NO en een kleine ZW) is er ook nog de door de wind veroorzaakte zeegang. Dan weer golven van twee meter afgewisseld door bijna plat water. Tombola. De antieke Italiaanse wasmachine.
Naast de furie die dit water je kan geven zijn de stille periodes ook behoorlijk problematisch. Als je haast hebt.   

Groeten Mark en Ton