Ik ben al heel lang dol op water. Ik denk dat ik vroeger als baby al graag in bad ging. Als kind op de basisschool vond ik de schoolreis naar Texel altijd heel leuk want dan gingen we met de boot varen. Die veerdienst is er nog steeds zoals jullie natuurlijk weten. Mijn vader was een marineman. Hij werkte bij de marine en soms ging ik wel eens met hem mee om een nachtje op een marineschip te slapen. Ik werd daar heel blij van.
Toen ik zestien was ben ik gaan windsurfen en niet lang daarna ben ik ook zeilinstructeur geworden in Loosdrecht waar de Loosdrechtse plassen zijn. Daar heb ik veel lesgegeven in Optimisten en Valken. Dat zijn een bepaald type bootjes. Daar is wel informatie over te vinden op het internet. Zoek maar eens op. Door het zeilles geven wist ik best al veel over hoe het is om te zeilen op binnenwater. Dat zijn alle meertjes die we zo veel hebben in Nederland. Maar niet hoe het is om op zee te varen. Maar eerst ben ik naar de Hogere Zeevaart School gegaan om daar mijn diploma’s te halen voor stuurman en werktuigkundige. Een stuurman stuurt het schip en een werktuigkundige zorgt ervoor dat alle machines op die grote vrachtschepen blijven werken. Een heel mooi beroep. In dat beroep heb ik over de hele wereld gevaren. Maar die schepen zijn zo groot dat je de meeste tijd helemaal geen idee hebt dat je op het water bent. Toen ik eenmaal was gestopt met varen kreeg ik de tijd om een jacht te kopen en daar reisjes mee te gaan doen.
Dat heb ik dan ook gedaan. In de afgelopen jaren heb ik veel op zee gezeild en we zijn met drie man ook om Engeland heen gevaren. Tussen Ierland en Engeland door.
Dat was een mooie reis die we in twee weken zonder te stoppen hebben gedaan.
En hoe is het nu om te doen?
Zoals met alles is het leuk en niet leuk, makkelijk en moeilijk, spannend en saai.
Het plannen van de reis, het kopen van een boot, het contact leggen met mensen in Sydney, het erheen gaan, de voorbereidingen doen; allemaal erg leuk.
Maar als je weggaat is het minder leuk, je moet afscheid nemen en misschien zie je al die aardige Australische mensen nooit meer.
Of als je heel veel geld moet uitgeven om iets in orde te krijgen waar je niet op hebt gerekend; niet leuk.
Geld uitgeven is wel makkelijk, maar nieuw geld krijgen is moeilijk. Vrienden maken is makkelijk maar als je vrienden je niet meer leuk vinden is dat moeilijk.
De reis beginnen is spannend maar een maand varen op de Indische Oceaan met alleen maar water om je heen kan best wel saai zijn.
Maar we vervelen ons vrijwel nooit. Er is altijd wel weer wat te doen zoals bijvoorbeeld het schrijven van een blog speciaal voor schoolkinderen!
Als jullie iets terug willen schrijven dan kan je dat sturen naar
kalo-sini@myiridium.netGroetjes vanaf de Kalosini, midden op de Indische Oceaan.
